Co jest głównym założeniem przywództwa sytuacyjnego P hersey A i KH Blancharda?
Co jest głównym założeniem przywództwa sytuacyjnego P hersey A i KH Blancharda?

# Co jest głównym założeniem przywództwa sytuacyjnego P. Herseya i K.H. Blancharda?

## Wprowadzenie

Przywództwo jest kluczowym elementem zarządzania w każdej organizacji. Istnieje wiele teorii i podejść do przywództwa, z których jednym z najbardziej znanych jest przywództwo sytuacyjne opracowane przez Paula Herseya i Kennetha Blancharda. W tej teorii skupia się uwaga na dostosowaniu stylu przywództwa do sytuacji i potrzeb pracowników. W artykule tym omówimy główne założenia przywództwa sytuacyjnego P. Herseya i K.H. Blancharda oraz jakie są jego korzyści i ograniczenia.

## 1. Przywództwo sytuacyjne – wprowadzenie do teorii

### 1.1 Definicja przywództwa sytuacyjnego

Przywództwo sytuacyjne to podejście do zarządzania, które zakłada, że styl przywództwa powinien być dostosowany do sytuacji i potrzeb pracowników. Według P. Herseya i K.H. Blancharda, nie ma jednego idealnego stylu przywództwa, który pasowałby do wszystkich sytuacji. Zamiast tego, przywództwo powinno być elastyczne i dostosowywać się do zmieniających się okoliczności.

### 1.2 Model przywództwa sytuacyjnego

Model przywództwa sytuacyjnego P. Herseya i K.H. Blancharda składa się z czterech stylów przywództwa, które są dostosowane do poziomu dojrzałości pracowników. Są to:

– S1: Dyrektywny styl przywództwa – stosowany w przypadku niskiego poziomu dojrzałości pracowników.
– S2: Perswazyjny styl przywództwa – stosowany w przypadku niskiego do średniego poziomu dojrzałości pracowników.
– S3: Partycypacyjny styl przywództwa – stosowany w przypadku średniego do wysokiego poziomu dojrzałości pracowników.
– S4: Delegujący styl przywództwa – stosowany w przypadku wysokiego poziomu dojrzałości pracowników.

## 2. Założenia przywództwa sytuacyjnego

### 2.1 Dojrzałość pracowników

Głównym założeniem przywództwa sytuacyjnego jest istnienie różnych poziomów dojrzałości pracowników. Dojrzałość pracowników odnosi się do ich umiejętności i motywacji do wykonywania określonych zadań. P. Hersey i K.H. Blanchard wyróżnili cztery poziomy dojrzałości:

– Poziom 1: Niska dojrzałość – pracownicy potrzebują jasnych instrukcji i nadzoru.
– Poziom 2: Niski do średni poziom dojrzałości – pracownicy potrzebują wsparcia i perswazji.
– Poziom 3: Średni do wysoki poziom dojrzałości – pracownicy potrzebują partycypacji i wsparcia.
– Poziom 4: Wysoki poziom dojrzałości – pracownicy są samodzielni i potrzebują jedynie wsparcia.

### 2.2 Dostosowanie stylu przywództwa

Kolejnym założeniem przywództwa sytuacyjnego jest dostosowanie stylu przywództwa do poziomu dojrzałości pracowników. Oznacza to, że lider powinien zmieniać swój styl w zależności od potrzeb i umiejętności pracowników. Na przykład, gdy pracownicy są mało dojrzali, lider powinien być bardziej dyrektywny i dawać im jasne instrukcje. Natomiast gdy pracownicy są bardziej dojrzali, lider powinien bardziej delegować i dawać im większą swobodę działania.

## 3. Korzyści i ograniczenia przywództwa sytuacyjnego

### 3.1 Korzyści przywództwa sytuacyjnego

Przywództwo sytuacyjne ma wiele korzyści dla organizacji i pracowników. Oto niektóre z nich:

– Dostosowanie do indywidualnych potrzeb pracowników – przywództwo sytuacyjne pozwala liderom dostosować swój styl do indywidualnych potrzeb i umiejętności pracowników, co zwiększa ich zaangażowanie i efektywność.
– Elastyczność – przywództwo sytuacyjne jest elastycznym podejściem, które pozwala liderom dostosować się do zmieniających się sytuacji i potrzeb organizacji.
– Rozwój pracowników – poprzez dostosowanie stylu przywództwa do poziomu dojrzałości pracowników, liderzy mogą pomagać im w rozwoju i zdobywaniu nowych umiejętności.

### 3.2 Ograniczenia przywództwa sytuacyjnego

Przywództwo sytuacyjne ma również pewne ograniczenia, które warto wziąć pod uwagę:

– Złożoność – dostosowanie stylu przywództwa do poziomu dojrzałości pracowników może być skomplikowane i wymagać od liderów dużej wiedzy i umiejętności.
– Czasochłonność – przywództwo sytuacyjne wymaga od liderów regularnej oceny poziomu dojrzałości pracowników i dostosowywania swojego stylu, co może być czasochłonne.
– Brak jednoznaczności – nie ma jednego idealnego stylu przywództwa, co może prowadzić do

Głównym założeniem przywództwa sytuacyjnego według Herseya i Blancharda jest dostosowanie stylu przywództwa do poziomu dojrzałości podwładnych.

Link tagu HTML: https://tuts.pl/

[Głosów:0    Średnia:0/5]

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here